اميــــــــــد

به به
وری گود وری مرسی

خیلی
تاحالا شبو توو کویر بودی ؟؟ تا خود صبح

بله یک سال در دهکده ای در قلب کویر
و تابستانها روی پشت بام میخوابیدیم
ستاره ها و کهکشان غوغا می‌کردند

در شب کویر، سکوت می‌ریزد بر شن‌ها
همچون غبار ماه، بر دشت بی‌پایان‌ها
ستاره‌ها می‌رقصند، بی‌صدا و پرنور
بر بوم تیره شب، نقشی از صدها شور
نه بادی، نه آوایی، جز نجواهای دور
رازهایی نهفته، در این کویر پرنور
اینجاست که دل آرام گیرد از هر قیل و قال
غرق در خموشی محض، دور از هر ملال
شب، سکوت و کویر، سه‌گانه‌ای هم‌آغوش
هر یک روایتگر، از رازی خاموش

دغیغا الانمه

منم دیدمش یاد شما افتادم...

،
تو ای طلوع ارزوی خفته بر باد
بخوان مرا تو ای امید رفته.. از یآااد..